Oğuz Atay - Korkuyu Beklerken

ÖNSÖZ:

*

''Korkuyu Beklerken'' öyküsünün kahramanı ''kendi kendisiyle alay etmeyi'' bilmekle övünmektedir. Oğuz Atay'ın kişilerinin başlıca erdemlerinden biri işte.! Özeleştiriyi aşan bir edimi: özalayı gerçekleştirebiliyorlar. Kahramanların söz konusu niteliği Atay'ın anlatımının temel özelliklerinden olan ironi ile örtüşmektedir.

Kendi kendini eleştirmek, alay konusu yapmak yıllarca fazla ciddiye almadığımız eylemler olarak kaldı. Ama toplumsal gelişme bu eylemleri ister istemez gündeme getirdi. 1970'lerde Oğuz Atay'ın bugünkü denli benimsenerek okunması güçtü. Okur kitlesi belli nedenlerle daha çok toplumsal gerçekçi kuramın etkisi altındaydı. Birey, ruh gibi kavramlar küçümsenirdi. Anlatımda Oğuz Atay'ın yaptığı gibi alegoriler, metaforlar kullanmak, düşsel dünyalar kurmak biçimcilik diye suçlanırdı. Bunun içindir ki Oğuz Atay'ın öykülerinde yer yer okura taş atılır, okur suçlanır.'' (Sayfa: 9)

''Elinizdeki kitap ''Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba.?'' sorusuyla bitmektedir.
''Buradayım'' yanıtını verenlerin çoğalması dileğiyle'' (Sayfa: 10)
*
Önsöz / Oğuz Demiralp, Ocak 1987

KORKUYU BEKLERKEN ÖYKÜSÜ'NDEN:

*
Yalnız insanların, kendi içlerinde başlayıp biten eğlenceleri vardır.
*
Bütün hayatım ayıklamakla geçti, gene de bitiremedim süprüntüleri atmayı.(Sayfa: 41)

Bir yerden sevmeye devam edebilir miydim.? Çünkü sevmek yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi.Ya hiç sevmemişsem bugüne kadar.? Bir kitaba yeniden başlamak gibi, sevmeye yeniden başlamak pek kolay sayılmazdı herhalde. (Sayfa: 63)