*
Fırat Cewerî, ''büyük'' dünyaların arasında sıkışıp kalan ''küçük'' insanların trajedisini anlatmaya devam ediyor..
*
''Cewerî'nin edebiyatı bireyin edebiyatıdır. Birey ve toplum arasındaki kopukluklar, değer farklılıkları, geleneksel olana başkaldırı, sorgulayan bireyin gittikçe yalnızlaşması ve birer tutunamayan haline gelmesi hemen hemen Cewerî'nin bütün edebiyatının temel önermesini oluşturan niteliktedir.''
*
Abidin Parıltı, Radikal Kitap
*
*
''..Romanın yazarı çağdaş Kürt edebiyatına emek veren en önemli isimlerden biri, hattâ ilki olan ve yaşamının 28 yılını İsveç'te geçiren Fırat Cewerî.''
*
Müjgan Halis, Sabah Kitap
*
*
Yıllarca cezaevinde kalmış, geleceği görme yetisine sahip ve birini öldürmeye karar vermiş bir adam, Temo.. Kurtuluşu için çırpındığı şehirde şimdi bir tutunamayan..
Çaresizlik içinde kıvranan, kendi toprağına sürgün bir kadın, Diana.. Ülkesi için kendini feda etmeye hazır bir melekken, şimdi mağlup bir tene dönüşmüştür. O da kurtuluşu için çırpındığı şehirde şimdi bir tutunamayan..
Ve doğduğu şehre yıllar sonra dönen bir yazar.. Verdiği dil mücadelesi onu buralara kadar getirmiştir. Ama nihayet dönebildiği bu şehirde kimse o dille konuşmuyor artık..
Hayat birbirinden tümüyle farklı bu üç insanı nasıl bir araya getirecek.? Gerçeği görebilmek için düşüncelerimizi değil konumumuzu değiştirmemiz gerekir, zor olan da budur zaten.!
*
*
"..o okudu, yükseldi ve şimdi büyük bir bürokrat. Onun gibi okula gidemedim, ama ben ondan daha çok okudum. Şimdiye kadar okuduğum kitapları üst üste koysanız, bir kütüphaneyi doldurur. Ama nafile, bir kütüphaneye kapıcı bile yapmazlar beni." (Sayfa: 21)
*
"Ciğerlerimdeki lekeler içtiğim sigaradan değil, sizin için çektiğim sıkıntılar yüzündendir, bunu bilmenizi istiyorum. İki yüzlülüğünüzden ve sahtekarlığınızdan dolayıdır." (Sayfa: 28)
*
"Toplumun iki yüzlülüğüne bak sen.! Namusları adına ciğerparem dedikleri öz kızlarını fütursuzca öldürebilirler, ama öte yandan kısacık bir zevk anı için kızları yaşında bir insana da tecavüz edebilirler." (Sayfa: 32)
*
''Bu şehirde artık köylülerden ve yoksullardan başka hiç kimse Kürtçe konuşmuyor, ''efendiler'' Kürtçeyi terk etmiş. Bu şehrin adını alanlar, taşıdıkları bu adla böbürlenenler de bu dile değer vermiyorlar. Onun için yirmi beş yaşlarında görünen genç, mutlu bir edayla kafasını kaldırıp benimle Kürtçe konuşunca, aynı mutluluk benim de yüzüme yansıyor, gülümseyerek selamlıyorum onu.'' (Sayfa: 52)
*
''Çocukken dünyayı paylaşamayıp birbirimize girdiğimiz kardeşim şu anda yaşıyor olsaydı, bir dediğini iki etmezdim, bütün dünyayı ona verir, ondan sadece kardeşliğini isterdim.'' (Sayfa: 62)
*
''Daha sonra annemin anlattığına göre olay şöyle olmuş; gece yarısı üç dört maskeli adam kapıyı kırmış, içeri girip demir çubuklarla annemin, babamın, kardeşimin üzerine çullanmışlar, ilk darbede annem düşüp bayıldığı için öldü sanmışlar; onun için onu orada bırakıp babamla kardeşimi öldüresiye dövmüş, ikisinin de parmaklarını kırmış, sonra bıçaklamışlar, ortalığı kan gölüne çevirmişler, babamla kardeşimin cesetlerini o kan gölünün içinde bırakarak geldikleri gibi gitmişler.'' (Sayfa: 63-64)
*
''- Kendi rızamla bu yola düştüğümü düşünmüyorsun inşallah. Yabancı bir erkeğin önünde her soyunuşumda, bütün kişiliğimle yerin dibine batıyorum. Yabancı bir erkekle her yatağa girişimde, kendimi canlı canlı mezara girmiş gibi hissediyorum. O sırada yer yarılsın da içine gireyim istiyorum. Yaşamak istemiyorum, kendimi değersiz, zavallı biri gibi hissediyorum. Sanki o erkekler ayaklarıyla ruhumu çiğneyip geçiyorlarmış gibi geliyor bana.'' (Sayfa: 74-75)
*
''Buralı erkekler ikiyüzlüdür. Dışarıda bir türlü, içeride başka türlüdürler. Dışarıda namuslu, şerefli, saygılı görünürler, içeride bambaşka bir insana dönüşürler. Dışarıda babadırlar, iyi birer baba olarak gösterirler kendilerini, içeride kendilerini kaybederler.'' (Sayfa: 77)
