Lewis Carroll - Alice Harikalar Diyarında

Arka Kapak:

*
Alice Harikalar Diyarında, yazıldığı tarihten bu yana geçen yüz elli yılı aşkın süre boyunca, edebiyatın eşsiz eserlerinden biri olma özelliğini hep korudu. Hem çocuk hem de yetişkin edebiyatında önemli bir yere sahip olan bu kitap, hayal gücü zenginliğiyle küçük okurlara büyülü bir dünya sunarken, yetişkinler için bu büyüsünü içerdiği sembollerin anlam derinliğiyle gösterdi. Adının edebiyat tarihine altın harflerle yazılmasına yol açan eserleri kadar, matematikçi ve mantıkçı kimliğiyle de tanınan Lewis Carroll'ın Alice Harikalar Diyarında kurgusu, metne serpiştirilmiş bilmecelerle okuru da kitabın bir kahramanı kılar.
Alice Harikalar Dünyasında hem çocuklar hem de macera dolu naif çocukluğunu özleyen ve yıllara meydan okuyan bir mantık labirentinde kendine sorular sormaktan çekinmeyecek okurlar için Modern Klasikler Dizisi'nde yerini alıyor.

***

Altın renginde ışıldarken güneş

Ağır ağır ilerliyoruz öğle vaktinde;
O küçücük kollarımızla,
Çekiyoruz kürekleri beceriksizce,
Amaçsız gezintimize bir yön verebilmek için
Boşuna çabalıyoruz ufacık ellerimizle.
*
Ah, hain Üç.! Böyle bir saatte,
Böylesine hülyalı bir günde,
Yalvarmak anlatılacak bir masal için
Öyle bir fısıltıyla ki kımıldatamaz en hafif tüyü bile.!
Fakat zavallı bir ses karşı koyabilir mi
Hem de üç tane dile.?
*
Şimşek gibi atıldı buyurgan Birinci
Emretti: ''Masal başlasın.!''
Sakin bir sesle belirtti dileğini İkinci:
''Masalın içinde saçmalık olmasın.!''
Araya girdi Üçüncü ansızın.
*
İşte, düşlerindeki sessizlik,
Çöktü birden havaya
İlerliyor masalımızdaki çocuk
Bu yeni ve olağanüstü harikalar diyarında,
Kuşlarla ve hayvanlarla dostça konuşuyor
Pek azı inansa da doğruluğuna.
*
Masalın sonuna yaklaşırken
Düş gücünün kuyuları kurur;
Sonraya saklamak için masalın gerisini,
Gittikçe zayıflar masalcının sesi:
''Devamı bir dahaki sefere..'' ''Bir dahaki sefere.!''
Ve mutlu seslerin yerini alır gözyaşları.
*
Harikalar diyarının öyküsü işte böyle gelişti:
Yavaş yavaş, bölüm bölüm,
Tuhaf olaylar ulaştı bir sonuca..
Ve en sonunda çözüldü düğüm,
Artık eve dönüyoruz, batan güneşin altında,
Tayfamızda yok hüzün.
*
Alice.! Bir çocuk masalı,
Yumuşak bir dokunuşla yerleşti,
Çocukluk düşlerinin birbirine karıştığı
Hafızanın gizemli köşelerinde şimdi,
Hacıların çelenklerindeki, uzak ülkelerde
Koparılan solmuş çiçekler gibi.

''Nasıl oynatır küçük timsah

Parlayan kuyruğunu
Nasıl Nil'in suyunda
Islatır her bir altın pulunu.!
*
Nasıl neşeyle gülümsüyor gibidir,
Nasıl düzgünce gerer pençelerini,
Çenesiyle hafifçe gülümseyendir,
İçeri davet eder küçük balıkları.!'' (Sayfa: 13)

''Evde karşılaştığı

bir fareye, şöyle
dedi Öfke: 'Yürü,
mahkemeye
gideceğiz,
sana
dava
açacağım.
Haydi,
itiraz
istemiyorum.
Ben
duruşmaya
gidiyorum:
Çünkü
gerçekten
bu sabah
yapacak
bir işim
yok.'
Fare, 'Jürinin
ve yargıcın
olmadığı
böyle bir
mahkeme
nefesimizi
boşa
harcamak
olur,'
dedi
köpeğe.
Yaşlı
kurnaz
Öfke,
'Jüri de
yargıç da
ben
olacağım,'
dedi:
'Seni
yargılayıp,
ölüme
mahkûm
edeceğim.' '' (Sayfa: 23)

'' 'Yaşlandın William Baba'yı söyle bakalım,'' dedi Tırtıl.
Alice kollarını kavuşturdu ve başladı:
*
''Yaşlandın, William Baba,'' dedi genç tosun
''Saçların beyazladı;
Yine de sürekli baş aşağı duruyorsun,
Sence bu yaşına uygun bir davranış mı.?''
*
William Baba oğluna, ''Gençliğimde,
Beynime zarar vereceğinden korkardım bunun;
Fakat şimdi kesinlikle eminim ki beyin yok bende,
Bu yüzden sürekli baş aşağı dururum.''
*
Genç, ''Dedim ya, artık yaşlandın,
Hiç olmayacak kadar da şişmanladın;
Kapıya doğru ters takla attın,
Nedir böyle yapmaktaki amacın.?''
*
''Gençliğimde,'' dedi bilge, savururken gri lülelerini
''Kutusu bir şilin olan şu merhemler sayesinde
Bütün eklemlerim esnekleşti.
Satayım mı sana da bir tane.?''
*
''Yaşlandın,'' dedi oğul, ''yoğurttan başka bir yemek
Çiğneyemeyecek kadar güçsüzleşti ağzın
Üstelik bir kazı yedin, kemikleriyle gagasını kemirerek
Söylesene bana, bunu nasıl başardın.?''
*
''Gençliğimde,'' dedi babası, ''hukuk çalıştım,
ve tartıştım her konuyu karımla;
İşte budur nedeni çenemin güçlü olmasının
Ben böyleyim, kendimi bildim bileli hayatta.''
*
''Yaşlandın,'' dedi genç, ''açıkçası
inanmak zor, çünkü gözlerin hâlâ sapasağlam
Hiç de kolay değil burun üzerinde yılanbalığı taşıması
Nedir seni böylesine zeki yapan.?''
*
Babası, ''Üç soruna yanıt verdim, artık yeter,'' dedi;
''Sanma kendini önemli bir kimse,
Sanıyor musun bütün gün saçmalık dinleyeceğimi
Derhal kaybol, yoksa aşağı yollarım seni bir tekmeyle.!'' (Sayfa: 37-38)