Hilmi Yavuz - Çöl Şiirleri - Yara Şiirleri

exodus

******

şimdi bak, yapılacak işler var..

o ihmal edilebilir hüzünler
senin koruman altındadır, değil mi.?
'kederlerdeki lavanta kokuları'nı,
yaldızı dökülmüş akşam üstlerini
dosyaladın mı.?
haydi, işe koyul biraz..

sokağa çıktığında, bu Ç ı k ı ş'ı
unutmadan kâğıtlara geçirdin miydi.?
yaz denizlerine ilişkin
notlarını köpüklere yazdın mı.?
annenin akarsularını emzirdiği
bahçeler kazıldı mıydı defterine.?
haydi, çöl ol biraz..

güz olan çocuk günün annesi olmaz;
süslü zarflara koy varoluşunu;
sarıya 'yeşil' de, yeşile 'beyaz';
gülleri fişlerken tomurcukları örseleme;
Kitab'a doğru incelsin kâğıtların;
Dünyada-Olmak'a doğru kalınlaşsın;
öyle bir yazı ki senin yazın;
sözcükleri harflerinden daha az..

var sen de onunla oyalan biraz..

çöl ve sorular - Sayfa: 18-19

********************************

kimbilir nerden gelirim.?

soldu tenimde büyü;
yıkasam çıkmıyor kirim;
gövdem otuz kuşun tüyü;
atsam içimden örtüyü
sayrıya benzerdi dirim.
*
neden böyle acıyor etin.?
sen Çöl'le Kitab'ın arası;
heybende incir ve zeytin
hani nerde çarmıh yarası.?
çöl sarsıldı, çöl sarası
tuttu gülünü Mahremiyetin.
*
o çiviyi çakan kim.?
ve benim çarmıhım kimde.?
ne Söz'üm ben, ne de Dil'im..
kalbim en yüksek gerilim;
niye ben çarmıhta değilim,
çarmıh benim içimde.?

çölde yalnız, Sayfa: 24-25 ****************************** çöl saydamdır, güz de.. her şey o kadar üstüste ki yalnızlık kime bindi bilmiyoruz.! kimine kat kat kumaş ve biniş.. çöl bir imâ idi, güz bir serzeniş; -----ve önümüzde geçen aşklar, duran aşklar.! onlar da üstüste, top top ve belki bir aşkı mı taşıyordur öteki.? öyle ki, var Zaman, her sözümüzde. bak a yalnızlık, kim bu teni -----sana ısmarladı.? bu harap kumaşla böyle nereye.? âh, kağşamış bu teni sen -----hangi divâneye giydirdin de yüzünü açtı aynalar.? -----ve yüzümüzde hangi aynanın izi kaldı, -ve niye.? âh, sır bitti, sır bitti, eriye eriye..
***

çöl ve 'kün'

(..)
yalnızlığınızı onun yalnızlığına benzeterek
yola çıktığınız olmuş mudur
'çoktan oldu bile' den...?
(..) (Sayfa: 26)

***

çölde ölüm

(..)
yurtsuzdun aşklarda, aşklar da yurtsuz;
gövden çölde yaladığın acı tuz..
yalnızlıklar vardı diye sen vardın
ve kilitli testilerde tutulduğumuz
o susuz günleri mumyalayıp, mum yalayıp
-----sen öl.!
kimseler anmasın anma gününde..
(..) (Sayfa: 28)
***

yüzümdeki çöl

(..)
senin Golgotha'nda, bu kentte
bir çarmıhla kucaklaştın;
ve seni, öylece, bu kez
sırtından çivileyip
-----çarmıha gerdiler..
(..) (Sayfa: 31)

***

çöl öyküsü

'çöl' denilen o öyküyü
yazmak için konuşurken
sustum içimdeki türküyü..

anlasın doğan gün seni:
bir aşk ötekinden mi kalır.?
âh, şiirin altın tüyü.!

hangi yalnızlık kapatır beni
var mıdır iyi bir gül, ki kovsun
o yazın içindeki kötü'yü.? (Sayfa: 36)
*******************************
#HilmiYavuz #YaraŞiirleri

sen nerdeysen orda yoksun
********************************
sen nerdeysen orda yoksun;
aşk varsa, o bir yaradır
*
sen de kendini sağalt ey gül;
gülün bir adı varsa var,
öteki adıysa, solmaktır..
*
yaralar da ölür bir gün;
sözün masum olduğu günler,
kimbilir ne kadar uzaktır..
*
kalbim, beni bağışla.!
hüznü yaralı, zamanı kirlenmiş
olan nedir.?
*
- hayattır.!

yurdum, yalnızlığım benim..
********************************
yurdum, yalnızlığım benim.!
nereye gidersem oraya
siyah bir gül düşüyor.
yurdum ne kadar benzedin,
giderek büyüyen yaraya..
*
yurdum, acılarım üşüyor;
sevgilimsin kara yara
*
yurdum, yalnızlığım benim.!
elmas kılıcı kitabın
vuruyor daha derinden
işlemek için oraya..
*
sevgilimsin kara yara..