Arka Kapak:
*
William Shakespeare (1564-1616): Oyunları ve şiirlerinde insanlık durumlarını dile getiriş gücüyle 400 yıldır bütün dünya okur ve seyircilerini etkilemeyi sürdüren efsanevi yazar, Atinalı Timon'da talih perisinin herkesin kul köle olduğu gözdesini bir anda alaşağı edebileceğini ve o zamana kadar talihli adamın önünde yerlere kadar eğilenlerin onu nasıl yüzüstü bırakacaklarını anlatır. Birçok eleştirmene göre, eserde göze çarpan bezginlik, umutsuzluk, insanlara yabancılaşma, tiksinti ve kin duyguları bu oyunu yazdığı sırada Shakespeare'in çektiği kişisel acıların yansımasıdır.
*
Altındır insanları bu rezil hale sokan; altın bütün değerleri alt üst eder; karayı ak, çirkini güzel, eğriyi doğru, soysuzu soylu, yaşlıyı genç, korkağı yiğit gösterir, rahipleri dinden imandan ayırır; sapasağlam insanları ölüm döşeğine serer; cehennemlik adamları kutsallaştırır; iğrençlik cüzamlıları şirinleştirir; hırsızları başköşelere oturtur, saygıdeğer görünmelerini sağlar; kartlaşmış dullara koca bulur; frengi çıbanlarıyla hastanelerde sürünen erkeklerin bile tiksineceği kadınları bir nisan günü kadar mis kokulu ve taptaze yapar. ''Bütün insanlığın ortak orospusudur'' altın. (Sayfa: XVIII)
(..)
Timon'un en belirgin kusuru, hiçbir zaman insanlığın sınırlarına sığmayışı, hiçbir zaman tam bir insan olmayışıdır. Zenginken bir tanrı gibi insanüstü bir tutumu benimsemiş, yoksulken de duyduğu kinin aşırılığı onu insanlığın dışına itmiştir. (Sayfa: XXXIII)
*
Mina Urgan
*****
(..)
Bizim şiirimiz çamın sakızı gibidir:
Kendiliğinden sızar beslendiği yerden.
(..) (Sayfa: 4)
*****
APEMANTUS:
(..)
Övülmek isteyen övenden daha değerli değildir.
Hey tanrılar.! Ben de bir soylu zengin olaydım. (Sayfa: 15)
*****
APEMANTUS:
Nedir bu maskaralıklar.!
Nedir o eğilip bükülmeler, kıç kaldırmalar.!
Bu bacak kırmalar değer mi o verilen altınlara.!
İçi çamur dolu dostluklar bunlar.
(..) (Sayfa: 29)
*****
APEMANTUS:
(..)
Ah bu insanlar.! Kulakları öğütlere sağır,
Dalkavukları dinlemeye hazır. (Sayfa: 30)
*****
FLAMINIUS:
(..)
O kadar nazlı, süt yürekli bir şey midir ki dostluk
İki gece içinde ekşiyiversin.?
(..) (Sayfa: 47)
*****
BİRİNCİ YABANCI:
Ya, budur işte dünyanın özü ciğeri.
Hep aynı çamurdan yoğrulmadır bütün dalkavuklar.!
(..) (Sayfa: 50)
*****
HİZMETÇİ:
(..)
Ne soylu suratlar takınıyor iblisliğine.!
Tıpkı yurtseverlik ateşiyle yanıp tutuşarak
Bütün yurdu yangın yerine çevirenler gibi.
(..) (Sayfa: 53)
*****
VARRO'NUN İKİNCİ HİZMETÇİSİ:
(..)
Başını sokacak evi olmayanlar konuşmayacak da
Kim konuşacak böyle dobra dobra.?
Hakkıdır onların küfretmek saraylara.! (Sayfa: 57)
*****
ALCİBİADES:
(..)
Bir şereftir nice kanunlara karşı gelmek;
Tanrılar gibi askerler de haksızlığın karşısında gerek. (Sayfa: 64)
*****
TİMON:
(..)
Ey toprak, sen bana biraz kök ver, yeter.
(..) (Sayfa: 76)
*****
TİMON:
Tükürülmeyecek kadar pis olmasa da tükürsem yüzüne.! (Sayfa: 91)
Adımı sormayın, dünyada kalan geberesi alçaklar.!
Sağken bütün insanlardan iğrenen Timon yatıyor burada;
Geçerken söv sövebildiğin kadar, ama geç git, durma.!''
