Şen Ol Bayburt Öyküsü'nden:
''İnsanı önce kendi soyu yer bitirir, kendi cinsi yağmalar.'' (Sayfa: 36)
Metal Yorgunluğu Öyküsü'nden:
*
''Diyorum ki kişinin doğum tarihi pek önemli değil aslında, dünyaya gözlerini açmak daha önemli.Diyeceğim, bizim halkımız, sokağa on yılda bir dökülür. İnançları ve parası değer düşümüne uğratıldığında.'' (Sayfa:55-56)
*
Kalenin Bedenleri Öyküsü'nden:
*
''Kıyıcı bir erkeğe tutulup onun ardısıra nerelere, nerelere sürüklenmiş bir kadının ikiye bölünmüş gülümsemesi: Hüzünlü, esrik, al, solgun, hasta, dirençli, incinik, atak, ama hep yarım.
İhtiyar kentlerin hiçbirinde uzun süre konaklamamış; denizleri, dağları bile yalnızca gökten - şöyle bir geçerken - görmüş, hiç kıstırılmamış bir yeryüzü serserisi o. Yaşamak, gitmek demek onun için. Yeryüzü, iki deniz arasında bir nokta demek, iki kent arasında bir istasyon.
''Kendine ne kadar sağlam bir duvar örersen ör, hep bir gedik bırakıyordun.''
''Ben de,'' dedi, ''ben de özgürlüğüme tutsağım.'' (Sayfa:73-76-78)
*
''Kıyıcı bir erkeğe tutulup onun ardısıra nerelere, nerelere sürüklenmiş bir kadının ikiye bölünmüş gülümsemesi: Hüzünlü, esrik, al, solgun, hasta, dirençli, incinik, atak, ama hep yarım.
İhtiyar kentlerin hiçbirinde uzun süre konaklamamış; denizleri, dağları bile yalnızca gökten - şöyle bir geçerken - görmüş, hiç kıstırılmamış bir yeryüzü serserisi o. Yaşamak, gitmek demek onun için. Yeryüzü, iki deniz arasında bir nokta demek, iki kent arasında bir istasyon.
''Kendine ne kadar sağlam bir duvar örersen ör, hep bir gedik bırakıyordun.''
''Ben de,'' dedi, ''ben de özgürlüğüme tutsağım.'' (Sayfa:73-76-78)
*
Akşam Alacası Öyküsü'nden:
*
''Turşu suyu içmeyi özlemiş bir ülserli gibi ertesi akşamı bekledi; yağmur dinince sevindi.''
''Yapışkan, boğucu günün üzücü akşamı inerken, çocukla buluşmadan önce tek kırmızı giysisini geçirdi üstüne. Bakkala gidip ona renk renk çikletler, şekerler aldı. Yoo, veda anlamında değil: onun da zamanla renksiz bir zaman parçasına dönüşmesinden ürktüğünden.'' (Sayfa: 102- 104)
''Turşu suyu içmeyi özlemiş bir ülserli gibi ertesi akşamı bekledi; yağmur dinince sevindi.''
''Yapışkan, boğucu günün üzücü akşamı inerken, çocukla buluşmadan önce tek kırmızı giysisini geçirdi üstüne. Bakkala gidip ona renk renk çikletler, şekerler aldı. Yoo, veda anlamında değil: onun da zamanla renksiz bir zaman parçasına dönüşmesinden ürktüğünden.'' (Sayfa: 102- 104)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder