.jpg)
Arka Kapak
*
Kriton Dinçmen'in bu çok yoğun felsefi kurgusu gerçekten de ''büyüklere bir masal''. İnsanın varoluşunu kaçınılmaz sonda sorgulaması. Bir solukta okunan, şiirsellikle bezenmiş, su damlası büyüklüğünde, okyanus derinliğinde bir kalıcı eser.
*
Sen ve ben
---aynıdır sevdiklerimiz,
---aynıdır korkularımız,
---aynıdır beklentilerimiz,
---aynıdır rüyalarımız,
*
Öyle ise,
---neden sevmeyiz birbirimizi.?
*
Haziran, 1999 Kriton Dinçmen
*
Dünyada ''yaşam düzeni'' olarak bunca yalan, hoyratlık, bencillik... bunca ikiyüzlülük ve çifte standart... aşağılık ve de soytarılık... karanlıklar varken; tüm bunları kabul edecek herhangi bir tanrının varlığını düşünemiyorum...
*
K.D. (Sayfa: 7)
*
''- Sana bir şey daha soracağım: Sana verilmiş, yaşamın ta kendisi olan ve en önemli armağanı... erkeklik tohumunu ne yaptın.? Onu haz ve yaratıcılık arzularıyla dolu hangi dişiye aktardın.? Onu, yaratılmış olmanın ve yaratıcılığın temel öğesi olan, sevgi-aşk-sevişme-yaratma dörtgenine harcadın mı.? Yoksa, o tanrısal hazzı üstünden geçen mermilerden korunmak ve de karşındaki Sen'i yok etmek için fırsat kolladığın o pis fare lağımlarında miskincesine kendinle okşanarak çamurlara mı boşalttın.? Dişinin o çıldırtan kokusunu hiç yaşadın mı.? Sevişme denilen o gerçek kutsal törenin ardından, sevilenin çıplak karnına başını dayayıp hiç uykuya daldın mı.? ve... biraz sonra uyandığında Tanrı ile tekleşme duygusunu hiç yaşadın mı.? ve... yarı uykulu bir halde, yavaşça dudaklarını o arzudan tere batmış vücudun her tarafına gezdirdin mi.? ve... işte o zaman, sana bağış etmiş olduğu bu tarif edilmez hazlı mutluluk için Tanrı'ya şükrettin mi.? '' (Sayfa: 44-45)
