16 Ekim 2018 Salı

Nietzsche


Hepimiz bazen birileriyle o kadar yakınlaşırız ki hiçbir şey engellenemiyormuş gibi görünür. Bizi ayıran küçük bir köprü vardır, o kadar. Ama sen, tam bu köprüye adım atacakken sana şu soruyu sorsam:
''Bu köprüyü geçip bana gelir misin.?''
İşte o anda artık bunu istemeyiverirsin, sorumu tekrarlasam öylece suskun kalırsın. O andan itibaren aramıza dağlar ve azgın nehirler girer; bizi ayıran ve birbirimize yabancılaştıran duvarlar bitiverir önümüzde ve bir araya gelmek istesek de artık yapamayız. Ama, o küçücük köprüyü düşündüğünde, sözcüklere sığmayacak kadar büyüyüverir gözünde. Yutkunur ve şaşar kalırsın.

Felsefe Tarihi 2, Hellenizmden Augustinus'a (Editörler: Umberto Eco - Riccardo Fedriga) (Çeviren: Leyla Tonguç Basmacı)

  HELLENİSTİK ÇAĞDA FELSEFE VE BİLİM * ''Klasik felsefenin Hellenistik döneminin genelde (Büyük İskender'in ölümünden tam olarak...