26 Ocak 1855, Paris, Fransa
**********************
Romantizm çıkışlı şair, öykücü ve tiyatro yazarı Gérard de Nerval, ''El Destichado'' adlı şiiriyle Sembolizme, ''Ejderha Kızlar'' adlı kitabında yer alan soneleri ve ''Rüya ve Yaşam (Aurelia)'' öyküsüyle Geçeküstücülük'e öncülük etmiştir. Dünya edebiyatını olduğu kadar Türk edebiyatını da etkilemiş ve tıpkı Rimbaud gibi yapıtlarıyla olduğu kadar yaşamıyla da efsaneleşmiştir.
En önemli eserleri olan ''Ejderha Kızlar''daki sonelerini ve ''Sylvie'' ve ''Auralia'' adlı öykülerini tımarhanede yarı deli-yarı trans halde kaleme almıştır. Yaşamı düş ve gerçek arasındaki bir zaman yolculuğunda geçen ve bir kış günü sokak lambasında asılı bulunan Gérard de Nerval'in ''Doğu'ya Yolculuk'' adlı iki ciltlik ünlü seyahatnamesi de sevilen kitaplarındandır.
***
Arka Kapak
*
Ateşin Kızları, Nerval'in, dünya yazınının bu asi ve dâhi çocuğunun, tüm yaşamı boyunca yazdığı en iyi iki öyküyü içermekte; Sylvie ile Rüya ve Yaşam'ı..
Sylvie, Marcel Proust'un tutkun olduğu öyküydü, Rüya ve Yaşam'sa Yahya Kemal öldüğünde, başucunda, açık bir halde bulunmuştu.
Tüm öykülerin kirlendiği bir çağda, 21. yüzyılda; henüz kirlenmemiş zamanlara ait, çığır açıcı iki başyapıt, imkansızı hayal edebilenlere..
***
Beni bu kitapla tanıştıran Umberto Eco'ydu.. Anlatı Ormanlarında Altı Gezinti kitabında sıklıkla konu ettiği Sylvie'yi okumamıştım.. Şimdi ikisini birlikte yürütmeye çalışıyorum..
*
Hayaller, bir meyvenin kabukları gibi, birbiri ardına düşer, ve meyve insanın deneyimidir. Tadı acıdır, yine de onda kişiye güç veren buruk bir şeyler vardır, -klasik bir ağızla konuşuyorum, bağışlayın. Rousseau, doğa avutur, her şeyi unutturur, der. (Sayfa: 53)
Rüya ikinci yaşamdır. Bizi görünmeyen dünyadan ayıran o fildişi ya da boynuz kapılardan geçerken hep titremiş, ürpermişimdir. Uykunun ilk anları ölümün imgesidir; belirsiz bir uyuşukluk yakalar düşüncemizi ve ben'in bir başka biçim altında varoluş yapıtını sürdürdüğü belirsiz ânı tanımlayamayız. Yavaş yavaş, azar azar aydınlanan garip, örtülü bir yeraltı dünyasıdır bu ve orda cennetlik çocuk ruhları gibi yaşayan devinimsiz solgun şekiller karanlıktan ve geceden kurtulurlar. Sonra tablo biçimlenir ve yeni bir parıltı tuhaf görünümleri aydınlatıp devinime geçirir; ruhların dünyası artık açılmıştır bize. (Sayfa: 79)
