Jack London - Denizin Çağrısı (Çeviri: Şemsa Yeğin)

''Ağlaması için yeterli neden varsa, en azından üç-beş gün, gülmesini beklememek gerekirdi. Kızlar ikiyüzlüydü. Evet, kelimenin tam anlamıyla ikiyüzlü.! Ağladıklarında, ağızlarından çıkanın yüzde birini bile içtenlikle söylemiyorlardı. Yürekleri değil, gözleri ağlıyordu şıpır şıpır. Söylediklerine kendileri de inanmıyorlardı, aslında öyle dırdır etmeleri için bir şeye inanmaları da gerekmiyordu.'' (Sayfa: 21)

*

"Dürüstlüğe, haklılığa olan sevgisi incinmişti." (Sayfa: 34)

*

''Yemek pişiren genç, küçük bir masa hazırlamıştı bu arada. Yemekler tabaklara kondu ve iki denizci karınlarını doyurmaya başladı. Joe'nun düşleri, gözlerinin önünde seriliydi şimdi. Yaşam buydu işte. Yaşamak buydu. Onlar yaşıyordu. Güneşin ve gökyüzünün altında, ayaklarının dibinde sallanan denizin üzerinde, üzerlerine rüzgâr üfleye üfleye ya da gününe göre yağmur damlaları düşe düşe sürdürüyorlardı yaşantılarını. Gerçek hayatı yaşıyordu onlar.'' (Sayfa: 56-57)

*

"En yüce ruhlar, özgürlük içinde yeşermiştir." (Sayfa: 60)

*

"Dünyada bir şeyler yapmak, bir şey olmak için yapılacak tek şey, okumaktır yavrum." (Sayfa: 61)

*

"Evdeyken ders çalışmak istiyor da bir türlü başaramıyor, kendine hükmedemiyorsan, dışarıda, o senin dediğin, seni beklediğini sandığın dünyada da, istediğini yapma güdüsünü bulamayacaksın kendinde. O dünyanın senden istediklerini yapamayacaksın." (Sayfa: 62)

*

"Kişi kendi öz yeteneklerinin bilincinde olmalıydı. Çok değerli bir şeydi bu." (Sayfa: 81)

*

''Yaşantısı, dünyanın güçlüklerinden uzak tutmuştu onu hep. En iyi kitapları okumuş, okudukları da onu dürüstlüğün, açık yürekliliğin, içtenliğin, iyi şeyler olduğunu öğretmişti. Hırsızlar tabakasını hor görmeyi, hoş karşılamamayı öğrenmişti.'' (Sayfa: 82)

*

''..kendi gözünde küçük düşmemek isteğiyle, daha sıkı sarıldı işine..'' (Sayfa: 88)

*

''Evet, doğruydu, güven güveni, güç gücü doğururdu.'' (Sayfa: 134)

*

''Yaptığı iyiliğin karşılığını bekleyen adama, adam demem ben.'' (Sayfa: 138)

*

''Dünyadaki bütün paralar bir araya gelse satın alamaz insan yaşamını. Boşuna harcanmış, ziyan edilmiş bir yaşamın yerini de tutamaz hiçbir para. Kısır kalmış, kırılmış, çirkinleşmiş bir yaşamı güzelleştiremez, onaramaz, yeşertemez para.'' (Sayfa: 149)